இரத்த ருசியும் கரப்பான் பூச்சியும்

குளிரூட்டப்பட்ட
அலுமினியத் தடுப்பறையில்
கருநிறச் சல்லாக் காலுறையணிந்த
மாடலிங் பெண் நேற்றைய பாடலொன்றை
முணுமுணுக்கிறாள்
நகரத்தின் மேல் தாழப்பறந்து போகும்
விமானத்தின் அதிர்வொலிகள்அடிவயிற்றில் சரசரக்க
அவள இரவு உணவு தொலைதூர
விடுதியில் வயிறு பிளக்கப்பட்ட
ஒரு பாறை மீனாக இருக்கலாம்
அவள் புன்னகைக்கிறாள்
தன் படுக்கயறைக் குடுவையில் வளரும்
காதலின் பரிசான ஒரு குட்டித் தங்கமீனை
நேற்று மல்லாந்த தன் நிர்வாண
உடலின் மேல் துடிக்கவிட்டு சாகடித்து இருக்கிறாள்
அவள் இறங்கிப் போகலாம்
நகரும் படிகளில் அல்ல லிஃப்டில்
கனத்த அலுவலகச் சுவர்கள்
ஒளிரும் செயற்கை பூந்தொட்டிகள்
கைப்பயில் வைத்திருக்கும் பாம்பின் கால்கள்
நகரச் சாலையில் விழ வண்டு போல
ஒளிர்ந்து வீடு பறக்கிறது அவனது வாகனம்
விளக்குகள் அணைக்கப்பட்டு
மெல்லிய வெப்பம் சூழ்ந்து கொண்டிருக்கும்
அலுவலக கழிவறையின்
நீலநிறப் பீங்கான் மீது
ஈரம் காயாத இரத்தத்தை
ருசித்துக் கொண்டிருக்கின்றன கரப்பான் பூச்சிகள்.

ய‌வ‌னிகா ஸ்ரீராம்
.

முத்தங்களின் இரகசியங்கள்

என்னை முத்தமிடுகையில்
உன் பிரச்சினை
என்னவென்பது
எப்பொழும் புரியவில்லை.

உனக்கான
முத்தத்தில்
புதைந்திருக்கும் பிரியங்களின்
இரகசியங்களை
நீ அறிந்து கொள்ளமுயல்வதேயில்லை.

என் இதழ்கள்
உன்னைத் தீண்டுகையில்
என் தந்தை
என் சகோதரன்
என் நண்பன் ஆகியோரின்
அன்பையும்
உன்னிடமே சேர்க்கிறேன்.

இதழ்களால்
என் மீது செலுத்தும்
உனதன்பு
வெறும் முயங்குதலில்
முடிந்து போகின்றபொழுது
எஞ்சுகின்ற தனிமையில்
புரிந்து கொள்வதற்குஎன்னிடம்
எதுவும் இல்லை எப்பொழுதும்

சக்தி ஜோதி
•

சோதனைப் பதிவு

இது உயிர் எழுத்து இதழுக்கான பதிவு